ლევან ვარშალომიძე და ბაბლუანის 13 (ფელეტონი)

სამუშაოდან გამათავისუფლეს – მეუბნება გულდაწყვეტით ერთ-ერთი პოლიტიკოსი.
რატომ? რა მოხდა? – ვეკითხები და ცნობისმოყვარეობით ვკდები რა მოხდა მთავრობაში.
მთავრობაში ვთამაშობდით. სკამები დავალაგეთ. ხომ იცი როგორცაა. ერთით ნაკლები ვიდრე მოთამაშეების რაოდენობა. მერე ყველამ სკამების გარშემო დავიწყეთ მოძრაობა თუ ვერ დაჯექი თამაშიდან ვარდები. ვერ ვიხსენებ სახელს – ამბობს გულისწყრომით.  მე უძიარი ვიყავი და ვიპასიურე. მთავრობის თავმჯდომარემ ნიშანი მოგვცა თამაში დაიწყოო. პირველ ჯერზე სოფლის მეურნეობის მისიტრმა ვერ მოსასწრო სკამზე დაჯდომა. სამაგიეროდ მისმა მოადგილემ იყოჩაღა. ლევანს შეეცოდა ძირკვაძე და მრჩევლად აიყვანა.
მერე მე დავრჩი სკამის გარეშე.
მომდევნო ჯერზე ტურიზმის დეპარტამენტის თავმჯდომარე და მთავრობის პროტოკოლის სამსახურის ხელმძღვანელები დაჯდნენ ერთ სკამზე. ლევანმა არც ერთს არ დაწყვიტა გული და სამუშაო ადგილები გაუცვალა.
ყველას ფერი გვეცვალა. ვინ იქნებოდა შემდეგი არავინ იცოდა. მომდევნო ჯერზე აჭარის ტურისტული სააგენტოს ხელმძღავანელი შემომიერთა და უსკამოების გვერდით დადგა.
მერე ლევანს თამაში მობეზრდა. სახლში წადით მე საქმე მაქვსო.
წამოვედით იმ იმედით, რომ ლევანი მეტად გულმოწყალე იქნებოდა და ცოლ-შვილს ულუკმაპუროდ არ დაგვიტოვებდა.
ხშირად თამაშობთ ამ თამაშს? – ვკითხე მე.
ვიცი? ლევანს როცა მოუნდება. ეხლა გვითხრა ბაბლუანის 13 ვნახე და მაგასაც გათამაშებთო. კიდევ კარგი წამოვედი. მომდევნო ჯერზე მთავრობაში 13 თამაშის დროს ვინ დარჩება და ვინ არა არავინ იცის.
მირჩევნია ცოცხალი უმუშევარი ვიყო ამბობს პოლიტიკოსი.